"เหมือนว่าโลกนี้มีแค่เราคนเดียว"
เมื่อเราผ่านวันเวลามาช่วงหนึ่งแล้ว
เราจะพบว่า อะไรหลายๆ อย่างมันไม่เหมือนเดิม
มันมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเลย
จากที่เคยมีเพื่อนมากมาย ให้คุย ให้เล่นด้วยกัน
เมื่อยิ่งเรียนสูงขึ้น อายุเริ่มมากขึ้น จำนวนเพื่อนยิ่งสวนกับเวลา
เพื่อนเริ่มหายไปทีละคนสองคน และบางคนจากที่เคยรู้จักกัน
ก็กลายเป็นคนแปลกหน้า บางคนก็แค่ยิ้มให้กันแล้วเดินผ่านไป
นี่แหล่ะมั้ง ที่เค้าเรียกว่าระยะเวลาสร้างความต่าง
ระยะห่างสร้างความไม่คุ้นชิน และเดี๋ยวก็คงลืมเลือนกันไป
เมื่อลองกลับไปเดินผ่านจุดๆ เดิมที่เราเคยไป
ตอนนี้เหลือแค่เพียงคนแปลกหน้า ที่เดินสวนกัน
มีเพียงไม่กี่คนที่รู้จัก เพราะยุคของเรามันหมดไปแล้ว
มันเหมือนกับว่า เราอยู่ตัวคนเดียวยังไงก็ไม่รู้
เหมือนโลกนี้มีแค่เราเพียงคนเดียว
มันรู้สึกว่า เพิ่งเริ่มเข้าใจความเหงาก็วันนี้เอง
เพราะระยะห่าง และเวลานี่แหล่ะ
ที่ทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงไป
"อย่าให้ใครบางคนหายไปจากชีวิต
เพียงเพราะเราไม่ได้ติดต่อเค้าเลย"
ยิ่งหายไปนาน ยิ่งต่อกันไม่ติด
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter
ด้วยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น