วันศุกร์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ยังไหวอยู่รึเปล่า

 
"ยังไหวอยู่รึเปล่า ?"
 
ผมมักพูดกับตัวเองบ่อยๆ ว่า "เฮ้ยไอ้โย เมิงยังไหวอยู่หรือเปล่าวะ"
พูดเพื่อให้ตัวเองมีแรงน่ะครับ เพราะทุกครั้งที่ถามตัวเอง
คำตอบที่ได้จากใจคือ "กูยังไหว แรงกูยังมี"
และนี่แหล่ะ คือพลังที่ทำให้ก้าวเดินไปข้างหน้าได้ต่อไป
 
ผมเคยนั่งคิด นอนคิด กลับหัวคิด คิดแล้วคิดอีก
อยากพัฒนาตนเองในหลายๆ ด้าน ให้ตัวเองมีความรู้เยอะ
แต่พอเอาเข้าจริง จะทำมันซะทุกอย่างก็คงเป็นไปไม่ได้เนอะ
เหมือนคนที่กำลังจับปลาอ่ะ จับสองมือก็หลุด
ถ้าจับมากกว่าสองมือ นี่คงไม่ได้อะไรสักอย่าง
ดังนั้นผมเลยคิดว่า คงต้องเลือกสักอย่างที่มันโดนใจสักที
 
และในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น ก็ไม่รู้ว่าโชคชะตาดลใจ
หรืออะไรก็แล้วแต่... ก็ถือว่าเป็นโชคดีแล้วกัน
ที่วันนี้ได้สิ่งที่พอจะมาช่วยทำให้มีแรงพัฒนาในด้านที่ผมถนัด
แต่ยังไม่รู้ว่ามันจะไปได้ตลอดรอดฝั่งไหม
สิ่งเดียวที่พอจะยืนยันได้ ก็คือความตั้งใจและความพยายามนี่แหล่ะ
 
ที่บอกในวันนี้ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่อยากบอกว่า
วันนี้ คุณอาจจะเศร้า เสียใจ และร้องไห้ ให้กับบางสิ่งอยู่
แต่ในวันพรุ่งนี้ หรือวันต่อๆ ไป หลังจากที่น้ำตาแห้งเหือดหาย
สิ่งดีๆ ใหม่ๆ ก็จะมาหาคุณเองครับ ยืนยิ้มรับได้เลย
 
"จงคาดหวัง แต่อย่าคาดหวัง"
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ

วันพุธที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ไม่ได้หายไปไหน แค่ไปพักใจมา

"ไม่ได้หายไปไหน แค่ไปพักใจมา"
 
ต้องขอโทษด้วย ถ้าผมไม่ได้อัพบทความอะไรต่างๆ นานา
พอดีว่าช่วงนี้งานเข้าหลายทางมากครับ และมีกิจกรรมชีวิตหลายอย่าง
ก็เลยหายไปพักหนึ่ง พอมีเวลาพักก็เลยเอาไปพักกายพักใจ แล้วก็กลับมา
 
สัปดาห์หน้า ก็ไม่ค่อยมีเวลาอีกล่ะครับ แต่แน่นอน ผมไม่ลืมบล๊อกนี้แน่
ใครที่ติดตามผมอยู่ ก็อย่าเพิ่งลืมกันนะครับ มีเวลาว่างเมื่อไหร่ จะแวะมาโพสแน่
 
ช่วงที่หายไปก็คิดได้ว่า บางทีเราไม่ต้องไปไขว่คว้าอะไรมากมาย
สิ่งที่มีอยู่ตรงหน้า นั่นก็เพียงพอต่อเราแล้ว จะไปหาอะไรมาเพิ่มอีก
เรามาแค่ตัวเปล่า และตอนจากไปก็ตัวเปล่า แล้วเราจะหาอะไรเพิ่มทำไม
 
คนเราถ้าไม่รู้จักคำว่าพอ มักจะก่อปัญหาให้กับตัวเองและคนรอบข้างเสมอครับ
ฝากไว้แค่นี้ เดี๋ยวคิดอะไรได้แล้วจะมาโพสใหม่
แล้วเจอกันนะครับ ที่รักของผม ^_^
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ