วันพุธที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556

เตะฝุ่นเพื่อความอยู่รอด

 
"เตะฝุ่นเพื่อความอยู่รอด"
 
บางที การที่ใครบางคนหายจากการติดต่อไป
ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากจะติดต่อกลับมา
เพียงแต่ว่า เขากำลังทำอะไรบางอย่างเพื่อใครสักคนอยู่
 
เช่นเดียวกันกับผม ที่หายไป ไม่ได้หายไปจากบล๊อกนะครับ
แต่หายไปทำภาระกิจเพื่อความอยู่รอดมา
เพราะอยู่แต่หน้าคอม รู้สึกจะไม่ได้อะไรมากมาย
เลยต้องไปเตะฝุ่นข้างนอกเพื่อความอยู่รอดของชีวิตครับ
 
คนอย่างเราๆ นี่ จะให้งอมืองอเท้าอยู่แต่บ้านมันก็ไม่ได้อะไรเลย
ดังนั้น เราต้องออกจากบ้านเพื่อไปเปิดหูเปิดตาซะบ้าง
หาอะไรให้ชีวิตสักหน่อย เผื่อมันจะเกิดอะไรดีๆ กับชีวิตบ้าง
ก็ถือว่า ได้อะไรมาเยอะครับ จากการที่หายไปในครั้งนี้
 
แต่สิ่งที่ได้มาจะทำประโยชน์ได้มากรึเปล่านั้น อันนี้ก็อีกเรื่องเนอะ
ทุกการกระทำมันต้องมีความเสี่ยง แต่การเสี่ยงครั้งนี้จะเป็นอย่างไร
ฉันควรต้องทำใจหรือเปล่า ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ น้า
 
"ความสบาย
ไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อตัวเราเองเสมอไปนะ"
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ

วันศุกร์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ยังไหวอยู่รึเปล่า

 
"ยังไหวอยู่รึเปล่า ?"
 
ผมมักพูดกับตัวเองบ่อยๆ ว่า "เฮ้ยไอ้โย เมิงยังไหวอยู่หรือเปล่าวะ"
พูดเพื่อให้ตัวเองมีแรงน่ะครับ เพราะทุกครั้งที่ถามตัวเอง
คำตอบที่ได้จากใจคือ "กูยังไหว แรงกูยังมี"
และนี่แหล่ะ คือพลังที่ทำให้ก้าวเดินไปข้างหน้าได้ต่อไป
 
ผมเคยนั่งคิด นอนคิด กลับหัวคิด คิดแล้วคิดอีก
อยากพัฒนาตนเองในหลายๆ ด้าน ให้ตัวเองมีความรู้เยอะ
แต่พอเอาเข้าจริง จะทำมันซะทุกอย่างก็คงเป็นไปไม่ได้เนอะ
เหมือนคนที่กำลังจับปลาอ่ะ จับสองมือก็หลุด
ถ้าจับมากกว่าสองมือ นี่คงไม่ได้อะไรสักอย่าง
ดังนั้นผมเลยคิดว่า คงต้องเลือกสักอย่างที่มันโดนใจสักที
 
และในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น ก็ไม่รู้ว่าโชคชะตาดลใจ
หรืออะไรก็แล้วแต่... ก็ถือว่าเป็นโชคดีแล้วกัน
ที่วันนี้ได้สิ่งที่พอจะมาช่วยทำให้มีแรงพัฒนาในด้านที่ผมถนัด
แต่ยังไม่รู้ว่ามันจะไปได้ตลอดรอดฝั่งไหม
สิ่งเดียวที่พอจะยืนยันได้ ก็คือความตั้งใจและความพยายามนี่แหล่ะ
 
ที่บอกในวันนี้ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่อยากบอกว่า
วันนี้ คุณอาจจะเศร้า เสียใจ และร้องไห้ ให้กับบางสิ่งอยู่
แต่ในวันพรุ่งนี้ หรือวันต่อๆ ไป หลังจากที่น้ำตาแห้งเหือดหาย
สิ่งดีๆ ใหม่ๆ ก็จะมาหาคุณเองครับ ยืนยิ้มรับได้เลย
 
"จงคาดหวัง แต่อย่าคาดหวัง"
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ

วันพุธที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ไม่ได้หายไปไหน แค่ไปพักใจมา

"ไม่ได้หายไปไหน แค่ไปพักใจมา"
 
ต้องขอโทษด้วย ถ้าผมไม่ได้อัพบทความอะไรต่างๆ นานา
พอดีว่าช่วงนี้งานเข้าหลายทางมากครับ และมีกิจกรรมชีวิตหลายอย่าง
ก็เลยหายไปพักหนึ่ง พอมีเวลาพักก็เลยเอาไปพักกายพักใจ แล้วก็กลับมา
 
สัปดาห์หน้า ก็ไม่ค่อยมีเวลาอีกล่ะครับ แต่แน่นอน ผมไม่ลืมบล๊อกนี้แน่
ใครที่ติดตามผมอยู่ ก็อย่าเพิ่งลืมกันนะครับ มีเวลาว่างเมื่อไหร่ จะแวะมาโพสแน่
 
ช่วงที่หายไปก็คิดได้ว่า บางทีเราไม่ต้องไปไขว่คว้าอะไรมากมาย
สิ่งที่มีอยู่ตรงหน้า นั่นก็เพียงพอต่อเราแล้ว จะไปหาอะไรมาเพิ่มอีก
เรามาแค่ตัวเปล่า และตอนจากไปก็ตัวเปล่า แล้วเราจะหาอะไรเพิ่มทำไม
 
คนเราถ้าไม่รู้จักคำว่าพอ มักจะก่อปัญหาให้กับตัวเองและคนรอบข้างเสมอครับ
ฝากไว้แค่นี้ เดี๋ยวคิดอะไรได้แล้วจะมาโพสใหม่
แล้วเจอกันนะครับ ที่รักของผม ^_^
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ

วันเสาร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ชีวิตหมาน้อยข้างถนน

 
"ชีวิตหมาน้อยข้างถนน"
 
สัตว์เลี้ยงยอดนิยมที่คนทั่วไปชอบเลี้ยงไว้กับบ้าน
คงเป็นสัตว์น้อยน่ารักตัวใดไม่ได้เลย น้อกจากเจ้าหมาน้อย
สัตว์เลี้ยงที่แสนซื่อสัตย์ และรักเจ้าของ
 
ยิ่งตอนเล็กๆ อายุยังน้อยๆ ยิ่งน่ารัก
น่าจับมาอุ้ม เพราะตัวนิ่ม และขี้อ้อนของมัน
 
พอโตขึ้นมาหน่อยก็ดูสง่าและน่าเกรงขาม
ป้องกันคนแปลกหน้าที่จะมาป้วยเปี้ยนแถวบ้าน
 
แต่ชีวิตหมาน้อยแต่ละตัว ก็มีความต่างกันไป
หมาผู้ดีหน่อย ก็จะได้อยู่ดี กินดี
แต่หมาผู้ยากไร้ ก็ต้องละเห็ดละเหินกันต่อไป ไร้จุดหมาย
เพียงใช้ชีวิตเพื่ออยู่กิน และมีชิวิตต่อไปวันๆ
 
ผมเลี้ยงหมาไว้หลายต่อหลายรุ่น
แต่ละรุ่นก็มีประมาณ 2-3 ตัว แต่เกือบทุกตัวมีจุดจบของชีวิตไม่ค่อยต่างกัน
บ้านผมเป็นบ้านติดถนน รถบรรทุกวิ่งผ่านไปมาตลอดทั้งวัน จนถนนเสียหาย
แล้วบางวันก็จะมีคนแปลกหน้าวิ่งรถผ่านไปมาตลอดเวลา
บางวันก็ยืนอยู่หน้าบ้านและจ้องเข้ามาในบ้าน (น่ากลัวมาก)
 
และแน่นอนครับ ชีวิตหมาบ้านผมมันไม่ได้อยู่ดีกินดีหรอก
แต่ผมก็พอจะมีให้มันกินบ้าง ตามประสาคนพอมีพอกิน
 
แต่จุดจบของมัน ที่เกิดมาเป็นหมาที่อยู่ใกล้ถนน ก็คือ
ถ้าไม่ถูกรถชน ก็ ถูกวางยา ตาย ผมเจอแบบนี้มาหลายรุ่นแล้ว
บ้านผมไม่ได้ผูกหมาไว้กับบ้านหรอกครับ ปล่อยมันตามสบาย
 
บางคนมาในคราบของคนทั่ว ทำเป็นมาถามทาง
แล้วพออีกวันนึงมา ก็แวะมาให้อาหารหมา
รุ่นขึ้นหมาตาย น้ำลายฟูมปาก...
 
ส่วนรถบรทุกที่วิ่งตลอดทั้งวัน ความเร็วก็อย่าพูดถึงเลยครับ
ไม่เคยมีคันไหนที่วิ่งช้าเลยสักคัน วิ่งทีฝุ่นกระจายเต็มบ้าน
วันดีคืนดี สอยรถมอไซด์ข้างทางแล้วหนีหายไปตามข่าวที่เห็นทั่วไปก็มี
ซึ่งก็ตายฟรี เพราะจับคนขับไม่ได้ และไม่รู้ว่าคันไหนชนนั่นล่ะ
และน้องหมาก็มีสภาพไม่ต่างกัน
 
ที่เขียนมานี่ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่คิดถึงหมาน้อยเท่านั้นเอง
 
"สัตว์ก็มีชีวิต... คิดทำร้ายมัน ก็เท่ากับทำร้ายเจ้าของเช่นกัน"
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ

วันเสาร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2556

คิดถึงคนอีกฝั่งฟ้า

 
"คิดถึงคนอีกฝั่งฟ้า"
 
แม้เราจะอยู่ห่างไกล แต่ไม่ใช่ว่าใจเราจะห่างกัน
อย่างน้อยๆ ถ้าวันที่เหงาใจ เราแค่มองพระจันทร์
เธอจะรู้ว่า ฉันก็กำลังมองพระจันทร์ดวงเดียวกันกับเธอ
 
บางทีการอยู่คนเดียวก็ทำให้เราคิดอะไรไปไกล
ทั้งที่อะไรๆ ที่เราคิด มันยังไม่แน่ว่าจะเกิดขึ้น
หรือถ้ามันจะเกิดขึ้นจริง เราก็ห้ามมันไม่ได้หรอก
อะไรที่มันจะเกิด มันก็ควรต้องเกิด
 
ความรู้สึกอย่างนี้ บางทีก็ทำให้คิดถึงเพลงๆ หนึ่ง
ของคุณเอ็ม อรรถพล ที่ร้องไว้ว่า
 
"คนอีกฝั่งฟ้า คนที่ตัวฉันรักหมดใจ
คิดถึงคนไกล ที่อยู่อีกฝั่งฟ้า
อยู่ไกลอย่างนี้ จะมีใครหรือเปล่า
อีกนานไหมจะกลับ กลับมาแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม"
 
"ฉันใช้ทุกคืน คิดถึงเธอตลอด
เหมือนว่าหัวใจที่มีของฉัน มีเพื่อรักเธอ..."
 
แล้วคนห่างไกลที่อยู่อีกฝั่งฟ้าล่ะ จะคิดถึงเราบ้างหรือเปล่า
บางทีอารมณ์เหงาๆ ก็พาใจเราเตลิดไปไกลเลย เฮ้อ
 
อาจจะยิ้มให้ใครบางคน อาจหัวเราะได้บางวัน
แต่เธอรู้ไหม ใจฉันห่วง....
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ

วันพุธที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ถ้าย้อมสีผมจะเป็นยังไงน้า?

 
"ถ้าย้อมสีผมจะเป็นยังไงน้า?"
 
เชื่อไหมครับ ตลอด 20 กว่าปีที่ผ่านมานี้ ผมยังไม่เคยทำสีผมเลย
เลยไม่รู้รสชาติของการเปลี่ยนสีผม ว่ามันจะมีความรู้สึกยังไง
 
ช่วงประถม อย่าว่าแต่ทำสีผมเลยครับ ขอให้ยาวก่อนเถอะ
พอขึ้นมัธยมต้น คนอื่นย้อมกัน แต่เราไม่ได้ย้อม
เพราะต้องทำกิจกรรมตอนปิดเทอมเลยไม่มีเวลาไป
พอมัธยมปลาย ก็เรียน รด. อีก เกรียนติดหนังหัวครับ อดกันไป
เข้ามหาลัย เรียนครุศาสตร์ จบเลยครับ เราต้องมีระเบียบ
จนทุกวันนี้จบมาแล้วก็ยังไม่เคยย้อมผมเลย
 
ไม่รู้ว่าเวลาตัวเองย้อมผมแล้วมันจะเข้ากับหน้าตัวองรึเปล่า
ขนาดปกติ หน้าตาเราก็ อืมฮื้ม อย่าให้เอ่ยเลย
พูดแล้วมัน Sad สุดๆ ศัลยกรรมก็เอาไม่อยู่ครับ T_T
 
เดี๋ยวก่อนเถอะ รอมีโอกาสดีๆ จะจัดสักหน
ทำสีแดงสดๆ เลย เอาให้ชัดเจนไปเลย -*-
 
ปล. ย้อมผมครั้งนึงแพงเปล่า T_T
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ


วันอังคารที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ฉันยังไหว ฉันยังมีแรงให้ก้าวเดินต่อไป

 
"ฉันยังไหว ฉันยังมีแรงให้ก้าวเดินต่อไป"
 
มีคนบอกว่า แม้ว่าวันนี้เราจะทุกข์หรือเจอปัญหาหนักแค่ไหน
จงยิ้มสู้เข้าไว้ เพราะวันพรุ่งนี้อาจยิ่งกว่า
 
อืม... ก็จริงอย่างเค้าบอกนะ
บางทีความทุกข์มันก็โหมกระหน่ำเข้ามาในชีวิต
โดยที่เรายังไม่ทันตั้งตัวเลย
 
จนบางทีก็ทำให้ท้อ จนไม่อยากจะออกไปไหน
หรือบางทีก็ต้องแอบร้องไห้อยู่ในห้อง ไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตา
 
แต่เมื่อเวลามันค่อยๆ ผ่านไป
พลังแรงใจที่มีอยู่ในต้วก็ค่อยๆ ฟื้นฟู
และทำให้กลับมายืนได้อีกครั้งหนึ่ง
 
เหมือนเพลงพี่ปานที่บอกไว้ว้า
 
"หญ้าต้นหนึ่งถูกพายุกระหน่ำ ผ่านคืนบอบช้ำ ล่วงเข้าวันใหม่
ไม่ใช่มันแค่เพียงไม่ยอมตาย ซ้ำรากใบมันยิ่งแกร่งกว่าเมื่อวาน"
 
คนเรายิ่งผ่านความทุกข์ ยิ่งแข็งแกร่ง
 
และเมื่อเราเจอความทุกข์ ไม่ว่าจะเมื่อไหร่
ให้บอกตัวเองไว้เสมอว่า
 
"ไม่เป็นไร ฉันยังไหว ฉันยังมีแรงให้ก้าวเดินต่อไป"
 
ก้าวผ่านความทุกข์ไปด้วยกันนะ
 
-----------------------------------------------------------
ฝากติดตาม Twitter ด้วยนะครับ